Zgodnie z treścią art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003r. (Dz. U. 2003 nr 80 poz. 717)(dalej: „Ustawa”) jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego (dalej: „MPZP”) albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.
Wyżej opisana opłata jest dochodem własnym gminy (rodzajem rekompensaty) i stanowi definicje tzw. renty planistycznej. Obecnie wysokość opłaty nie może przekraczać niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.
Przesłanki ustalenia renty planistycznej (kumulatywne):
(i) wzrost wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia MPZP lub jego zmiany,
(ii) określenia w planie miejscowym bądź jego zmianie stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości, stanowiącej podstawę do ustalenia wysokości renty planistycznej,
(iii) zbycia nieruchomości przez dotychczasowego właściciela przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie uchwalonego MPZP bądź dokonanej w nim zmiany.
W praktyce po przesłaniu przez notariusza wypisu aktu notarialnego następuje wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie ustalenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego uchwaleniem czy zmianą MPZP.
Obecnie zrezygnowano z projektu nowelizacji renty planistycznej jako opłaty o charakterze jednolitym i powszechnym, niezależnym od daty transakcji sprzedaży nieruchomości.
*„Zbycie nieruchomości” należy rozumieć zarówno zbycie całej nieruchomości, jak i jej części, a także zbycie udziału w prawie własności nieruchomości.
13 września 2023