Praktyka tzw. flippowania (flipping – przerzucanie) polega na okazyjnym nabyciu nieruchomości poniżej ceny rynkowej przez flippera w celu jej sprzedaży z zyskiem. Przedmiotem praktyki zazwyczaj objęte są nieruchomości z rynku wtórnego, które kwalifikują się do generalnego remontu. Flippowanie nie wyklucza również obrotu nieruchomościami nabytymi na rynku pierwotnej, czemu poświęcone jest niniejsze zagadnienie.
Dotychczas praktyka flippowania nie była objęta żadną reglamentacją prawną – zarówno ustawą deweloperską sprzed nowelizacji jak i ustawą o gospodarce nieruchomościami dedykowaną pośrednictwu nieruchomości – i funkcjonowała na zasadzie swobody kontraktowania.
Nowelizacja ustawy deweloperskiej ma na celu wzmocnienie ochrony i zabezpieczenie interesów potencjalnego nabywcy lokalu mieszkalnego czy domu jednorodzinnego. W konsekwencji nowa ustawa deweloperska znajduje zastosowanie między flipperami będącymi przedsiębiorcami, a nabywcami w roli konsumenta w szczególności w następujących przypadkach:
(i) przestrzegania przepisów poświęconych umowie rezerwacyjnej np. wysokości opłaty rezerwacyunej,
(ii) przestrzegania przepisów poświęconych procedurze odbioru nieruchomości np. usunięcia wad lokalu mieszkalnego,
(iii) przestrzegania obowiązku informacyjnego dotyczącego sprzedawanej nieruchomości np. tytułu prawnego do nieruchomości zastrzeżonego w księdze wieczystej.
*Wyżej opisane obowiązki flippera z oczywistych względów nie znajdują zastosowania w przypadku lokalu niemieszkalnego.
14 października 2023r.
